Raporumuzun başlangıcında Türkiye’nin dört bir yanında özgürlük ve demokrasi mücadelesi veren, bugünümüz ve yarınımız olan gençlerimizin yanında olduğumuzu belirtiyor ve haksızlık nereden/nasıl gelirse gelsin, işçi sınıfının bütün hak arama eylemlerini koşulsuz olarak destekliyoruz…
İşçiler neden intihar ediyor?
Son elli yıldır uygulanan neo-liberal kapitalist politikalar sonucu günde 12 saati geçen uzun çalışma süreleri, ağır ve aşırı çalışma, yoğun çalışma, iş baskısı, geçici işlerde çalışma, uzaktan çalışma, iş stresi, düşük ücret, ücretsiz fazla mesai, performans sistemi vb. gibi çalışma koşulları işçilerin yaşamını ciddi olarak tehdit etmeye başlamıştır. Bu koşullar işçilerin intihar etmesine yol açmaktadır.
İşe bağlı intihar girişiminde bulunmadan önce işçilerde depresyon, tükenmişlik sendromu, kronik yorgunluk ve muhakeme yeteneğini yitirme gibi zihinsel belirtiler görülmektedir. Bu belirtilerin beraberinde baş ağrısı, mide ağrısı, ishal, kabızlık, hafif ateş gibi fiziksel belirtiler de ortaya çıkabilmektedir. Sosyal faaliyetleri çok kısıtlıdır ya da yoktur. Bütün zamanlarını çalışmaya vermişlerdir.
Ortak özelliklerine baktığımızda ise; çalışma yaşamındaki herkeste görülebilmekte, günde 11 saat ve üzerinde çalışma, uzun süre ve tatillerde dahi çalışma, yoğun iş stresi olan işçilerde görülmektedir. Bu durumlara bir de işsizlik nedenli olarak bugününü yaşayamayan, geleceksizleştirilen genç işçilerin intiharlarını da eklemek gerekmektedir.
Bu noktada Mart ayında kayıtlarımızda yer alan 10 işçi intiharının 5’ini paylaşıyoruz:
• Surhan Resulov, 26 yaşında, Azerbaycanlı Geomatik Mühendisi. 18 Mart’ta Zonguldak’ta intihar ederek yaşamına son verdi. Bülent Ecevit Üniversitesi Mühendislik Fakültesi 2017 yılı mezunuydu. Okul sonrası Zonguldak’a yerleşmişti, iş bulamadığı için çiğ köftecide çalışıyordu, işsizlik nedeniyle bunalımda olduğu belirtiliyor…
• Emine Sarıaydın, 21 yaşında, ataması yapılmayan Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni. 16 Mart’ta Giresun Yağlıdere’de intihar ederek yaşamına son verdi. KPSS’den yeterli puanı kılpayı alamadığı için bunalıma girdiği belirtiliyor. Arkadaşları “Emine öğretmen olmak için çok çabaladı ancak sistem onu yıktı. Bu acının hesabını kim verecek” diye sordular…
• Ece Gürel, 36 yaşında, Peyzaj mimarı. İşten ayrıldığı gün olan 2 Mart’ta gittiği İstanbul Sarıyer Belgrad Ormanı’nda kendisinden haber alınamadı, dört gün sonra hipotermi belirtileriyle bulundu ve beraberinde gelişen komplikasyonlar sonucu kaldırıldığı hastanede hayatını kaybetti. 10 yıldır sekreter olarak çalıştığı hukuk bürosunda mobbinge uğradığı, iş sözleşmesi dışında işler yaptırılmak istendiği (tuvaletleri temizlemek, kahveleri getirip götürmek vb.), olay günü tazminatsız işten çıkış evrakı imzalatıldığı ve bu yüzden evde de sorunlar yaşadığı belirtiliyor…
• Ali Gergin, 36 yaşında, DSİ Amasya Gümüşhacıköy Sulama Birliği Başkanı, Ziraat Mühendisi. 17 Mart’ta intihar ederek yaşamına son verdi. “Görevimde başarılı olamadım” yazılı bir not bıraktı. Ölümü, mühendislerin ve teknik personelin çalışma koşulları ve uğradıkları baskıyı gündeme getirdi…
• Bilal Tufan Aldemir, 38 yaşında, sokak müzisyeni. 14 Mart’tan beri kayıptı, Ankara Çubuk-1 Barajı’nda intihar ederek yaşamına son verdi. Pandemiden bu yana Ankara Çankaya Kızılay’da müzik yapmasına izin verilmiyordu, geçim sıkıntısına düştüğü ve bunalıma girdiği belirtiliyor. Müzik-Sen yaptığı açıklamada: “Bilal Tufan Aldemir bu şehirin sokaklarını müzikle güzelleştiren, dünyalar iyisi bir insan, çok da iyi bir müzisyendi. Müziğini kapalı bir mekanda değil, direkt sokakta insanlara bire bir temas ederek yapmayı, onların ruhuna sokakta dokunmayı, gündelik yorgunluklarını, dünyevi dertlerini biraz olsun hafifletebilmeyi tercih ediyordu. Pandemiden bu yana izin verilmedi Tufan’ın sokakta müzik yapmasına. Başka işler yapmayı denedi, ama bu mutlu etmedi Tufan’ı, çünkü sokakta müzik yapmayı tercih eden bir müzisyeni sokaktan koparırsanız, yaşamdan da koparırsınız. Dün yaşamdan koptu Tufan. Sokakta müzik yapması engellendiği için girdiği bunalımı ve geçim sıkıntısını atlatamadı ve yaşamına son verdi. Sokaklarında müzik yapılan bir şehir, cap canlıdır, kültür ve neşe taşar o şehirin sokaklarında. Sokak müzisyenleri bu neşenin, bir şehirin kültürünün doğrudan taşıyıcıları, aktarıcılarıdır. Bilal Tufan Aldemir’i ve müzik yapma tutkusunu, saygıyla ve sevgiyle anıyoruz. Sokakta müzik yapan kardeşlerimizin umutsuzluğa düşmemesi, bir daha hiçbir sokak müzisyeninin yaşamaktan vaz geçmemesi için var gücümüzle çalışacağımızı buradan ilan ediyoruz. Ailesinin, sevenlerinin, müzisyen camiasının, Ankara halkının başı sağ olsun.”
Mart ayında en az 145 iş cinayeti
Yüzde 72’sini ulusal basından; yüzde 28’ini ise işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri, sendikalar ve yerel basından öğrendiğimiz bilgilere dayanarak tespit ettiğimiz kadarıyla Mart ayında en az 145 işçi hayatını kaybetti. Böylece 2025 yılının ilk üç ayında iş cinayeti sayısı (Ocak 178, Şubat 124, Mart 145) 447’ye ulaştı.
• Mart ayında inşaat, tarım, taşımacılık, konaklama ve metal işkollarındaki ölümler ilk sıralarda yer alıyor. İş cinayetlerine sektörel olarak baktığımızda ise sanayide 46 işçi, inşaatta 38 işçi, hizmette 33 işçi ve tarımda 28 işçi hayatını kaybetti.
• İnşaatlardaki ölümlerde yine deprem bölgesi öne çıkıyor. İnşaat işkolundaki 36 iş cinayetinin 15’i Hatay, Gaziantep, Adıyaman, Malatya ve Osmaniye’de meydana geldi.
• Havaların ısınmasıyla beraber tarımsal üretim ve hareketlilik artmaya başladı. Geçen ay işkolundaki ölüm sayısı 13 iken bu ay 28’e yükseldi.
• Geçtiğimiz yıllarda az rastlanan mühendis ölümleri artık her ay raporlarımızda yer almaya başladı. Mart ayında ölen mühendis sayısı 3.
• İş cinayetlerinin nedenlerinde ilk sırada trafik, servis kazaları var. Bu ölümlerin çoğunu taşımacılık, inşaat ve tarım işkolundaki şoför ve servis araçlarındaki işçiler İkinci sırada tarım, inşaat ve metal işkollarında sıkça görülen ezilme ve göçükler yer alıyor. Üçüncü sırada ise esas olarak inşaatlarda görülen yüksekten düşmeler yer alıyor.
• İş cinayetlerinde ölenlerin 7’si kadın işçiydi. Kadınlar tarım, eğitim, büro, konaklama ve genel işler işkollarında çalışıyordu.
• Mart ayında 6 çocuk işçi hayatını kaybetti. Hatay Antakya’da inşaat işçilerini taşıyan servisin kaza yapması sonucu hayatını kaybeden yedi işçinin üçü çocuktu. Yine bir inşaat işçisi, bir sporcu ve bir lokanta işçisi çocuğun ölümü kayıtlarımızda yer alıyor.
• Bu ay ölen işçilerin neredeyse dörtte biri 18-25 yaş arasında çalışan gençlerden oluşuyor. Genç işçiler; yoksulluk, güvencesiz işçilik, şiddet, geleceksizlik ve iş cinayetleri cenderesi altındalar. Özellikle AKP döneminde hayata geçirilen tarım, sanayi, eğitim ve sosyal politikalar gençlerin geleceğini ellerinden aldı ve sermaye için ucuz işgücü haline getirdi.
• Mart ayında 4 göçmen işçi (ikisi Azerbaycanlı, biri Pakistanlı, biri Türkmenistanlı) hayatını kaybetti. Göçmen işçiler tarım, ticaret, inşaat ve taşımacılık işkollarında çalışıyordu.
• Ölen işçilerin 2’si (yüzde 1,4) sendika üyesi, 143’ü (yüzde 98,6) sendikasız. Sendikalı işçiler kimya ve sağlık işkollarında çalışıyordu.
• İş cinayetleri Büyükşehirlerde yoğunlaşıyor. Hatay, İstanbul, Sakarya, Bursa, Ankara, Antalya ve İzmir’de yoğunlaşıyor.
Aşağıda Mart ayındaki iş cinayetlerinin işkollarına, nedenlerine, yaşlara, şehirlere göre dağılımını ve ölen işçilerin isimlerini paylaşıyoruz…
Mart ayında iş cinayetlerinin işkollarına göre dağılımı şöyle:
İnşaat, Yol işkolunda 36 işçi; Tarım, Orman işkolunda 28 emekçi (8 işçi ve 20 çiftçi); Taşımacılık işkolunda 19 işçi; Konaklama, Eğlence işkolunda 13 işçi; Metal işkolunda 11 işçi; Belediye, Genel İşler işkolunda 8 işçi; Ticaret, Büro, Eğitim, Sinema işkolunda 7 işçi; Gıda, Şeker işkolunda 4 işçi; Enerji işkolunda 4 işçi; Madencilik işkolunda 3 işçi; Petro-Kimya, Lastik işkolunda 3 işçi; Gemi, Tersane, Deniz, Liman işkolunda 2 işçi; Savunma, Güvenlik işkolunda 2 işçi; Ağaç, Kâğıt işkolunda 1 işçi; Çimento, Toprak, Cam işkolunda 1 işçi; Sağlık, Sosyal Hizmetler işkolunda 1 işçi; Elimizdeki veriler ışığında çalıştığı işkolunu belirleyemediğimiz 2 işçi hayatını kaybetti…
Mart ayında iş cinayetlerinin nedenlerine göre dağılımı şöyle:
Trafik, Servis Kazası nedeniyle 36 işçi; Ezilme, Göçük nedeniyle 29 işçi; Yüksekten Düşme nedeniyle 27 işçi; Kalp Krizi, Beyin Kanaması nedeniyle 21 işçi; İntihar nedeniyle 10 işçi; Patlama, Yanma nedeniyle 7 işçi; Elektrik Çarpması nedeniyle 3 işçi; Şiddet nedeniyle 2 işçi; Zehirlenme, Boğulma nedeniyle 1 işçi; Nesne Çarpması, Düşmesi nedeniyle 1 işçi; Kesilme, Kopma nedeniyle 1 işçi; Diğer nedenlerden dolayı 7 işçi hayatını kaybetti…
Mart ayında iş cinayetlerinin yaş gruplarına göre dağılımı şöyle:
15-17 yaş arası 6 çocuk/genç işçi,
18-29 yaş arası 31 işçi,
30-49 yaş arası 63 işçi,
50-64 yaş arası 31 işçi,
65 yaş ve üstü 12 işçi,
Yaşını bilmediğimiz 2 işçi hayatını kaybetti…
Mart ayında Türkiye’nin 52 şehrinde ve yurtdışında beş ülkede (kısa vadeli çalışmak için gidilen veya Türkiye menşeili şirketlerde çalışan) iş cinayeti gerçekleştiğini tespit ettik:
13 ölüm Hatay’da; 11 ölüm İstanbul’da; 8 ölüm Sakarya’da; 7 ölüm Bursa’da; 5’er ölüm Ankara, Antalya, İzmir ve Osmaniye’de; 4’er ölüm Aydın, Burdur ve Manisa’da; 3’er ölüm Adıyaman, Balıkesir, Edirne, Gaziantep, Kayseri, Mardin, Muğla, Zonguldak ve Irak’ta; 2’şer ölüm Adana, Afyon, Diyarbakır, Düzce, Giresun, Karaman, Kastamonu, Ordu, Sivas ve Yalova’da; 1’er ölüm Ağrı, Aksaray, Amasya, Ardahan, Batman, Bilecik, Elazığ, Erzurum, Isparta, Kahramanmaraş, Kars, Kırıkkale, Konya, Kütahya, Malatya, Mersin, Samsun, Siirt, Sinop, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Yozgat, Almanya, Kuveyt, Kuzey Kıbrıs ve Sırbistan’da meydana geldi…
2025 yılının Mart ayında iş cinayetlerinde hayatını kaybeden 145 işçiyi saygıyla anıyoruz…
Vedat Çakıl, Ercan Canyılmaz, Ali Altıntaş, İrfan Yasan, Cevat Ercan, Dursun Kuzu, Fevzi Karakartal, Mustafa Fırat, Dursun Mehmet Kesin, İkramjan Hojambardiyev, Süleyman Daldal, S.G., İsmail Dombaloğlu, Mehmet Varol, R.T., Haşim Sarıalioğlu, Hüseyin Ünlüer Behçet, Kadir Pancaroğlu, Ahmet Kula, Hatice Dağlı, Hüsnü Balaban, Hüseyin Baylan, Fikri Nayan, Nurullah Biçer, Ahmet Ercan, Abdil Kabukçu, Muharrem Çelik, Ahmet Özbek, İ.Y., Hakan Şişman, Tuncay Korkmaz, Tamer Karagözoğlu, Çağrı Baş, Yetkin Taş, Gökhan Dağlı, İbrahim Akyol, Cihan Özkan, Çetin Çakır, Yusuf Çetin, Surhan Resulov, Ömer Kaplan, Emine Sarıaydın, Şahin Kaya, Naim Çınar, Ece Gürel, Halil Yener, Cemil Kayhan, Adnan Özkan, Hüseyin K., Alparslan Koç, Volkan Salcıoğlu, Ali Kurtuluş, Ferhat Kurt, R.G., Aykut Özen, Mustafa Öztürk, Özkan Gürbüz, Çetin Aydeniz, Şahan Polat, Metin Yetgil, Erdem Erdem, Şeref Öztürk, Abbas Karaman, Mehmet Cuma Koçak, Ahmet Kaya, Muharrem Barışık, Eren Barışık, İsmail Bülbül, İbrahim Halil Bülbül, Gaffar Bozdemir, Yaşar Ümit Uğurlu, İlyas Bilen, Cengiz Karadeniz, Hüseyin Kutun, Abdullah Yesin, Mehmet Göv, Metin Kuyumcu, Hanifi Doğan, Hamıd Mouloudzadeg, Erkan Boz, İbrahim Yaşar, Muhammed Oyan, Vedat Ozan, Bayram Çil, Sinan Yalaz, Cevdet Erdali, Veli Keskin, Bekir Kaya, Ömer Erdoğan, Ahmet Akarsu, Ömer Albayrak, Halil Albayrak, Ahmet Koçak, Mehmet Talip Albayrak, Mustafa İzci, Nedim Elçi, Ali Gergin, Erdinç Morduman, Alparslan Selçuk, Kenan Alınca, Orhan Kalman, Ufuk Başar, Teyyub Hasanov, Onur Cengiz, Mustafa Erkuş, Burak Değerli, Fatih Bayırlı, Mehmet Çakır, Şükrü Yalçın, Metin Maşalcı, C.M., Mustafa Bağcı, Özcan Türker, Feyaz Ak, Yunus Şen, Paşa Yardımcı, Hasan Can Mert, Serdar Koşan, Yusuf Ber Kaymak, Volkan Konak, Kaan Ege Baran, Mehmet Yavuz, Yahya Usta, Berkin Usta, Fikriye Usta, Ahmet Rafi Cengiz, Bilal Tufan Aldemir, Ahmet Barış, Soner Bülent Uysal, B.A.G., Arda Silahlı, Berkay Keçiş, Mesut Acar, Yaşar Sevim, Abdurrezak Memiş, Deniz İkizer, Burak Dağtekin, Kayhan Şahin, Göksel Gök, Münevver Çetin, Mehmet Raşit Mavuoğlu, Ayşe Özalp, Ceyhun Kara, Musa Üçgül ve ismini öğrenemediğimiz bir işçi…
